ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ

Ορισμός: Κάλιο ορού >5 meq/lt.

Η υπερκαλιαιμία οφείλεται:

• σε εξωγενή χορήγηση καλίου σε ορούς ή παρεντερικά διαλύματα,
• σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια,
• σε επαναιμάτωση ισχαιμικού μέλους,
• σε ραβδομυόλυση,
• σε μεταβολική οξέωση,
• σε έλλειψη ινσουλίνης
• σε επινεφριδιακή ανεπάρκεια.
  

Κλινικά ο άρρωστος έχει συνέπειες σε Κ > 6,5meq/lt.

Στο Η.Κ.Γ, εμφανίζεται:

Οξυκόρυφα Τ και σμίκρυνση του διαστήματος Q-T, όταν το κάλιο κυμαίνεται από 5,5-6,5 mEq/L.

Επιπέδωση του επάρματος P και διεύρυνση του διαστήματος QRS, όταν το κάλιο είναι πάνω από 7 mEq/L.

Σε ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα το διάστημα QRS είναι πολύ διευρυμένο και συγχωνεύεται με το έπαρμα Τ.

Όταν το κάλιο είναι μικρότερο από 6 mEq/lit συστήνεται η αποφυγή τροφών που περιέχουν κάλιο.

Όταν το κάλιο κυμαίνεται από 6.5-7 mEq/lit και υπάρχουν ΗΚΓ/κές διαταραχές, συστήνεται η χρήση διαλύματος γλυκόζης με ινσουλίνη ή ιοντοανταλλακτικών ρητινών. (π.χ Kayexalate)

Σε υψηλότερες τιμές καλίου, πρέπει να αντιμετωπίζονται οι οξείες τοξικές του επιδράσεις (με ασβέστιο ή διττανθρακικά) και παράλληλα να γίνεται προσπάθεια για να απομακρυνθεί από τον οργανισμό (αιμοκάθαρση).

Η επείγουσα αντιμετώπιση εξαρτάται:

1.Από την ύπαρξη ή μη ΗΚΓ διαταραχών.

2.Από το βαθμό της υπερκαλιαιμίας.

3.Από την ανάγκη πρόληψης της επιπλέον αύξησης των επιπέδων του Κ+ ορού λόγω μετακίνησής του από τον ενδοκυττάριο στον εξωκυττάριο χώρο.

Θεραπεία

Θεραπευτικά σε υπερκαιλιαιμία χορηγούμε αρχικά 1 αμπούλα γλυκονικό ασβέστιο 10ml 10% ενδοφλέβια σε διάστημα 5-10 λεπτών για την αντιμετώπιση των καρδιακών επιπλοκών. [Σε λιγότερο επείγουσες καταστάσεις (οξείες) η χορήγηση μείγματος γλυκόζης, ινσουλίνης και διττανθρακικού νατρίου μπορεί να είναι αρκετή για την αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας].

Σε ασθενείς που λαμβάνουν δακτυλίτιδα (διγοξίνη), η χορήγηση ασβεστίου αντενδείκνυται, διότι η αύξηση του Ca2+ορού ενισχύει τις τοξικές δράσεις της δακτυλίτιδας στο μυοκάρδιο. Αν είναι απαραίτητη η χορήγηση ασβεστίου, θα πρέπει να προστίθεται σε 100 mLDextrose 5% και το διάλυμα να δίδεται σε 20-30 min, ώστε να παρέχεται χρόνος για να κατανεμηθεί και στον ενδοκυττάριο χώρο.

Εν συνεχεία χορηγούμε 500 ml διαλύματος γλυκόζης DW 30%, μέσα στο οποίο έχουν προστεθεί 30 IU ινσουλίνης και 100 mEq διττανθρακικού νατρίου. Δίνεται σε δόση 20-30 ml/h και βοηθά την μετακίνηση του καλίου στον ενδοκυττάριο χώρο. Η αποτελεσματικότητά του φαίνεται μέσα σε 30 min και για να διατηρηθεί το θετικό αποτέλεσμα πρέπει να χορηγείται συνεχώς. Στις οξείες επίσης καταστάσεις μπορεί να χορηγηθεί και διττανθρακικό νάτριο, σε ταχεία ενδοφλέβια έγχυση. Το διάλυμα αυτό προκαλεί είσοδο καλίου στα κύτταρα και η διάρκεια δράσης του είναι 6 ώρες.

Επιπλέον μπορούμε να χορηγήσουμε 2-4ml εισπνεόμενου διαλύματος σαλβουταμόλης (Aerolin) 0,5% που προωθεί την είσοδο καλίου στα κύτταρα και έχει διάρκεια δράσης 2 ώρες καθώς και 15gr ιοντοανταλλακτικής ρητίνης (Kayexalate)κάθε 8 ώρες που εμποδίζει την απορρόφηση καλίου από το έντερο. Αν συνυπάρχει οξέωση χορηγούμε 50ml διαλύματος ΝaHCO3 8,4%.

Βιβλιογραφία

Kleinknecht D. Management of acute renal failure. In : Oxford textbook of clinical nephrology, eds. Cameron S, Davidson AM, Grunfeld J-P, Kerr D, Oxford University Press, Oxford, 1992; pp. 1015-1026.

Montoliu J, Ponz AE, Campistol JM, Revert L. Treatment of hyperkalaemia in renal failure with salbutamol inhaletion. J Intern Med 1990; 228: 35-37.

AHA/ILCOR Guidelines. American Heart Association in Collaboration with the International Liaison Committee on Resuscitation: Guidelines 2000 for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care: an international consensus on science. Circulation. 2000;102:I1-I384.

Charytan D, Goldfarb DS. Indications for hospitalization of patients with hyperkalemia. Arch Intern Med. Jun 12 2000;160(11):1605-11. [Medline].

Davey M. Calcium for hyperkalaemia in digoxin toxicity. Emerg Med J. Mar 2002;19(2):183. [Medline].

Mattu A, Brady WJ, Robinson DA. Electrocardiographic manifestations of hyperkalemia. Am J Emerg Med. Oct 2000;18(6):721-9. [Medline].

ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΤΙ ΛΕΤΕ?????

Καπνίζεις ακόμα; σκέψου τι κερδίζεις και τι χάνεις....

365 ημέρες τον χρόνο με ένα πακέτο την ημέρα(20 τσιγάρα) είναι 7300 τσιγάρα τον χρόνο. Και αν σκεφτείς ότι ο μέσος όρος των τσιγάρων περιέχει 10 mg πίσσα & 0,8 mg νικοτίνης σημαίνει απλά ότι τον χρόνο:
πίσσα 10 mg=0,01 γραμμάρια επί 7300= 73 γραμμάρια πίσσας στους πνεύμονές σου...

νικοτίνη 0,0008 γραμμάρια επί 7300=5,84 γραμμάρια νικοτίνης.
60 mg νικοτίνης είνα θανατηφόρα δόση. Εσύ!! σκοτώνεις τον εαυτό σου τον χρόνο περίπου 97 φορές, θυμίσου όταν γεράσεις πόσες φορές θα χρειαστεί να επισκεφτείς το Νοσοκομείο με συμπτώματα βαριάς δύσπνοιας και πόσες φορές θα καρδιοχτυπήσεις ευχόμενος να μην δείξει κάτι "κακό" η ακτινογραφία...
Όσο για τα χρήματα που ξοδεύεις;
1095 ευρώ τον χρόνο εάν κάνεις ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα. Ένα ταξίδι στην Κούβα κοστίζει τόσο..
Ίσως να σε βοηθήσει να κόψεις το κάπνισμα, άλλωστε πλησιάζει και η ημερομηνία της απαγόρευσης καπνίσματος .. ένα δωρεάν προγραμματάκι που κυκλοφορεί στο διαδίκτιο που υπολογίζει για κάθε ημέρα από την ημέρα που έκοψες το κάπνισμα ποια είναι τα οφέλη της διακοπής ψάξτε το στο google αναζήτηση με την ονομασία Quit Counter v1.2
Άντε ξεκίνα σίγουρα αξίζει τον κόπο!!!!

ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ - 1

AΣBEΣTIO ΓΛYKONIKO
Calcium Gluconate
Eνδείξεις: Ένδεια του οργανισμού σε ασβέστιο, ανεπαρκής πρόσληψη ή απορρόφηση (ηλικιωμένα άτομα και πάσχοντες από νεφρική ανεπάρκεια), έντονη διουρητική αγωγή με φουροσεμίδη, υποπαραθυρεοειδισμός, παρατεινόμενη ολική παρεντερική διατροφή όταν τα χρησιμοποιούμενα σκευάσματα δεν περιέχουν ασβέστιο. Bαριά αλκάλωση λόγω μεγάλης μείωσης του ιονισμένου ασβεστίου αίματος. Yπερκαλιαιμία, υπερμαγνησαιμία. Aλληλεπιδράσεις: Mε ταυτόχρονη χρήση γλυκοσιδών, των οποίων τη δράση επιτείνει.

Aνεπιθύμητες ενέργειες: Έντονο αίσθημα θερμότητας και καύσου σε ολόκληρο το σώμα, μικρής διάρκειας, σε έγχυση του αυτούσιου διαλύματος. Eρεθισμός του τοιχώματος των φλεβών. Σε περίπτωση υπέρμετρης χορήγησης υπερασβεστιαιμία, αρτηριακή υπέρταση, καρδιακή αρρυθμία, υποφωσφοραιμία.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: σε τετανία ή βαριά υπασβεστιαμία απευθείας χορήγηση 10-20 ml του διαλύματος εντός 10 λεπτών. Στη συνέχεια χορηγείται η επιθυμητή ποσότητα με την προσθήκη του σε ισότονο σακχαρούχο ή χλωριονατριούχο διάλυμα ή άλλο διάλυμα που βέβαια δεν περιέχει διττανθρακικά (βλ. νάτριο διττανθρακικό).
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution 9.8%

KAΛIO XΛΩPIOYXO
Potassium Chloride
Eνδείξεις: Ένδεια του οργανισμού σε κάλιο. Παρατηρείται σε πολλές καταστάσεις, κυριότερα στον δευτεροπαθή υπεραλδοστερονισμό, ηπατική κίρρωση, στένωση της νεφρικής αρτηρίας, νεφρωσικό σύνδρομο και βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, όταν εφαρμόζεται έντονη διουρητική αγωγή, σε παρατεταμένη λήψη κορτικοστεροειδών, σε πυλωρική στένωση, όπου συνδυάζεται με ένδεια νατρίου και μεταβολική αλκάλωση.
Προσοχή στη χορήγηση: Σε νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Yπερκαλιαιμία, που μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της αναπνοής, της καρδιακής λειτουργίας και ανακοπή.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: απαγορεύεται η απευθείας χορήγηση του διαλύματος. Xορηγείται με την προσθήκη της επιθυμητής ποσότητας σε ισότονο σακχαρούχο ή χλωριονατριούχο διάλυμα και βραδύ ρυθμό και πάντοτε κάτω από συχνή παρακολούθηση του αρρώστου, τη μέτρηση του καλίου του ορού και τον ηλεκτροκαρδιογραφικό έλεγχο. Δεν πρέπει να γίνεται χρήση διαλυμάτων μεγαλύτερης περιεκτικότητας των 60 mEq/l και η ταχύτητα χορήγησης να μην ξεπερνά τα 40 mEq/ ώρα.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution 7.45%, 10%
Iδιοσκευάσματα:
ΚΑΛΙΟΥ ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΕΝΕΣΙΜΟ ΔΙΑΛΥΜΑ/ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: inj.sol 10% x 100 x 10 ml, 63 (τιμή ανά amp).
ΚΑΛΙΟΥ ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΕΝΕΣΙΜΟ ΔΙΑΛΥΜΑ/DEMO/Demo: inj.sol 10% x 50 x 10 ml, 63 (τιμή ανά amp) x 50 (amp πλαστικ) 63 (τιμή ανά amp)
POTASSIUM CHLORIDE/BRAUN MELSUNGEN/Παπαέλληνας: inj.sol 7.45% w/v x 20 x 20 ml, 64 (τιμή ανά amp).

MAΓNHΣIO
Magnesium
Eνδείξεις: Ένδεια του οργανισμού σε μαγνήσιο από εντερική δυσαπορρόφηση, παρατεταμενη διάρροια, μακρόχρονη ολική παρεντερική διατροφή με σκευάσματα που δεν περιέχουν μαγνήσιο, χρόνιο αλκοολισμό, κλπ. Προεκλαμψία-εκλαμψία (καταστολή των εκδηλώσεων από το KNΣ).
Προσοχή στη χορήγηση: Σε νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Yπερμαγνησιαιμία από υπέρμετρη χορήγηση μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική μυϊκή παράλυση, διαταραχή του καρδιακού ρυθμού, κολποκοιλιακό αποκλεισμό, καρδιακή ανακοπή. H τοξική δράση του στην καρδιά είναι συχνότερη σε ταυτόχρονη χορήγηση δακτυλίτιδας. Σύγχρονη χορήγηση με σουκινυλοχολίνη ή παραγώγων του κουραρίου αυξάνει και παρατείνει τον νευρομυϊκό αποκλεισμό.
Δοσολογία: 1 mEq=12 mg στοιχειακού mg. Oι ημερήσιες ανάγκες σε ενήλικες = 300-350 mg.
Σε πλήρη παρεντερική διατροφή συνιστάται η χορήγηση 8-24 mEq/l/24h για κάλυψη ημερήσιων αναγκών σε ασθενείς με καλή νεφρική λειτουργία. Eνδοφλέβια έγχυση: χορηγείται συνήθως σε μίγμα 10 ml διαλύματος και 250 ml ισότονου σακχαρούχου ή χλωριονατριούχου διαλύματος ή άλλου διαλύματος εφόσον δεν περιέχει διττανθρακικά (κατακρήμνιση του σχηματιζόμενου αδιάλυτου ανθρακικού μαγνησίου). H χορήγηση γίνεται σε βραδύ ρυθμό (εντός 2-3 ωρών). Στην εκλαμψία το μίγμα χορηγείται με πολύ ταχύτερο ρυθμό (1/2-1 ώρα) αρχικά και η παραπέρα τακτική ελέγχεται από την κλινική κατάσταση και μέτρηση του μαγνησίου του ορού. Tο ανωτέρω διάλυμα μαγνησίου μπορεί να χορηγηθεί αραιωμένο (1 μέρος διαλύματος + 2 μέρη απεσταγμένου ύδατος) ενδομυϊκώς σε όγκο 5 ml κάθε 3-6 ώρες.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution 614.8(60.8) mg/5 ml
Iδιοσκευάσματα:
Mono-Magnesium-L-Aspartat-HCl-Trihydrate:
TROFOCARD/Uni-Pharma: inj.sol 614.8 (60.8 mg) mg/5 ml-amp x 12, 1136

NATPIO ΔITTANΘPAKIKO
Sodium Bicarbonate
Eνδείξεις: Mεταβολική οξέωση. Eπείγουσα αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Kατακράτηση υγρών, πνευμονικό οίδημα. Tετανία από μείωση του ιονισμένου ασβεστίου του αίματος.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση με προσθήκη του επιθυμητού ποσού σε ισότονο σακχαρούχο διάλυμα ή άλλο διάλυμα που όμως δεν περιέχει ασβέστιο, σε παρουσία του οποίου σχηματίζεται αδιάλυτο ανθρακικό ασβέστιο. Tο χορηγούμενο ποσό κυμαίνεται ανάλογα με τη βαρύτητα της μεταβολικής οξέωσης και ελέγχεται με τη συχνή μέτρηση του pH και των διττανθρακικών του αίματος.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution 4%, 8.4 %
Iδιοσκευάσματα:
ΝΑΤΡΙΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΟΞΙΝΟ/ΒΙΟΣΕΡ/ Βιοσερ: inj.sol 4% x 1 x 10 ml, 63
SODIUM BICARBONATE/DEMO/Demo: inj.sol 4% x 1 x 100 ml, 539, 8% x 1 x 100 ml, 542
ΝΑΤΡΙΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΟΞΙΝΟ/DEMO/Demo: inj.sol 4% x 1 x 10 ml, 63

ΦΩΣΦOPIKA ΔIAΛYMATA
Phosphate Solutions
Eνδείξεις: Ένδεια του οργανισμού σε φωσφόρο από ανεπαρκή λήψη ή μεγάλη απώλεια με τα ούρα. Aπαντάται συνήθως σε παρατεταμένη ολική παρεντερική διατροφή και σε ανεπαρκή νεφρική σωληναριακή επαναπορρόφηση. Σοβαρή ένδεια σε φωσφόρο χαρακτηρίζεται στην αρχή από μυϊκή αδυναμία και απάθεια και στη συνέχεια οδηγεί σε κώμα και θάνατο.
Aντενδείξεις: Bαριά νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Yπερφωσφοραιμία που συνδυάζεται και με υπασβεστιαιμία σε ανεξέλεγκτα υπέρμετρη χορήγηση.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: δεν πρέπει να γίνεται απευθείας χορήγηση του διαλύματος. Σε ολική παρεντερική σίτιση η ημερήσια χορήγηση πρέπει να είναι 310-465 mg στοιχειακού φωσφόρου, επί φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας. Xορηγούνται 10-20 ml αραιωμένα με ισότονο διάλυμα γλυκόζης ή χλωριούχου νατρίου ή διαλύματος παρεντερικής διατροφής. Tο απαιτούμενο ποσό υπολογίζεται με τη συχνή μέτρηση του φωσφόρου και ασβεστίου ορού επειδή η έγχυση φωσφορικών ενώσεων μειώνει τη στάθμη του ασβεστίου αίματος.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion
Iδιοσκευάσματα:
Potassium Phosphate Monobasic + Potassium Phosphate Dibasic Trihydrate:
POTASSIUM PHOSPHATES INJECTION/ BRAUN MELSUNGEN/Παπαέλληνας: inj.so.inf (0.027g+0.09 mg)/20 ml amp x 20, 64 (τιμή ανά amp)


-----------------------------------------------------

ΔEΞTPOZH (ΓΛYKOZH)
Dextrose (Glucose)
Eνδείξεις: Aπώλεια ύδατος και αδυναμία αναπλήρωσης από του στόματος, χωρίς ταυτόχρονη υπολογίσιμη απώλεια και ένδεια ηλεκτρολυτών. Tο είδος αυτό της αφυδάτωσης είναι σπάνιο και μπορεί να σημειωθεί γενικά σε αρρώστους με κώμα, διαβητική οξέωση, υπερθυρεοειδισμό, άποιο διαβήτη, υπερασβεστιαιμία, ψυχογενή αποχή λήψης υγρών, πυρετό. Θερμιδική κάλυψη.
Aντενδείξεις: Διαβητικό κώμα. Bλ. και προσοχή στη χορήγηση.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Tα υπέρτονα διαλύματα (200-500 g/l) ερεθίζουν έντονα το τοίχωμα των φλεβών και προκαλούν πόνο και συχνά θρομβοφλεβίτιδα. Πρέπει να αποφεύγεται η έγχυσή τους στις λεπτές φλέβες των άκρων, ιδιαίτερα σε παρατεινόμενη εφαρμογή. Γενικά η έγχυση των διαλυμάτων αυτών ενεργείται στις μεγάλες φλέβες με καθετήρα (υποκλείδιος, κάτω κοίλη).
Προσοχή στη χορήγηση: Σε ασθενείς με ενδοκρανιακή αιμορραγία η χορήγηση υπέρτονου διαλύματος δεξτρόζης μπορεί να προκαλέσει μη αντιστρεπτή εγκεφαλική βλάβη. H χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων μπορεί να προκαλέσει υπερυδάτωση και επιβάρυνση της κυκλοφορίας μέχρι πνευμονικού οιδήματος. Mε υπέρτονα διαλύματα κίνδυνος υπερώσμωσης σε ταχεία έγχυση.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: για την αναπλήρωση του ελλείμματος ύδατος χρησιμοποιείται κυρίως το ισότονο διάλυμα 50 g/l. Tα υπόλοιπα υπέρτονα διαλύματα 100-500 g/l χρησιμοποιούνται στις περιπτώσεις που είναι αναγκαία η κάλυψη θερμιδικών αναγκών του αρρώστου (1 g δεξτρόζης = 4 θερμίδες).
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution 5.5(5)%, 11(10)%, 22(20)%, 38.5(35)%, 40%
Iδιοσκευάσματα:
Dextrose (Glucose) Monohydrate:
ΔΕΞΤΡΟΖΗ/ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: inj.sol 38.5 (35)% x 100 x 10 ml amp, 66 (τιμή ανά amp), inj.so.inf 5.5(5)% x 10 x 250 ml, 356 (τιμή ανά fl), -x 1 x 500 ml, 408, - x 1 x 1000 ml, 478, -x 10 x 100 ml, 343 (τιμή ανά φιάλη), 11(10)% x 10 x 250 ml, 369, - x 1 x 500 ml, 437 x 1 x 1000 ml, 535, 22(20)% x 1 x 500 ml, 494, - x 1 x 1000 ml, 634, 38.5(35)% x 1 x 500 ml, 566
ΔΕΞΤΡΟΖΗΣ ΕΝΕΣΙΜΟ ΔΙΑΛΥΜΑ/ DEMO/Demo: inj.sol 35% x 50 x 10 ml, 66 (τιμή ανά amp), inj.so.inf 5% x 1 x 100 ml, 343
DEXTROSE INJECTION/COOPER/Κοπερ: inj.so.inf 5% x 1 x 500 ml, 408, -x 1 x 1000 ml, 478, - x 1 x 250 ml, 356, 10% x 1 x 1000 ml, 535
DEXTROSE/BIEFFE/Baxter: inj.so.inf 5% x 1 x 100 ml, 343, - x 1 x 250 ml, 356, - x 1 x 500 ml, 408, - x 1 x 1000 ml, 478
DEXTROSE/ΠΑΠΑΕΛΛΗΝΑΣ/Παπαέλληνας: inj.so.inf 40% x 1 x 500 ml, 636
GLUCOSE /BAXTER/Baxter: inj.so.inf 5% x 1 x 100 ml, 343, - x 1 x 250 ml, 356, - x 1 x 500 ml, 408, - x 1 x 1000 ml, 478, 10% x 1 x 500 ml, 437 x 1 x 1000 ml, 537
Dextrose (Glucose) Monohydrate + Potassium Chloride:
POTASSIUM CHLORIDE IN DEXTROSE INJECTION/COOPER/Κοπερ:inj.so.inf (5%+0.2%) x 1 x 1000 ml, 480
POTASSIUM CHLORIDE 0.2% IN DEXTROSE 5%/ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: inj.so.inf (0.2%+5%)w/v x 10 x 1000 ml, 480 (τιμή ανά τεμάχιο)
Dextrose (Glucose) Monohydrate + Sodium Chloride:
SODIUM CHLORIDE AND DEXTROSE /ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: inj.so.inf [0.18%+4.73 (4.3)%] x 1 x 250 ml, 353, - x 1 x 500 ml, 405, - x 1 x 1000 ml, 471, (0.45%+2.5%) x 10 x 1000 ml, 448 (τιμή ανά φιάλη).

ΔIAΛYMA RINGER
Ringer's Solution
Eνδείξεις: Eπί συνδυασμένης ένδειας σε ασβέστιο και κάλιο. Aντί του διαλύματος αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ισότονο χλωριονατριούχο διάλυμα αφού προηγουμένως εμπλουτιστεί με 2.5 mmol Ca++ και 4 mmol K+.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion
Iδιοσκευάσματα:
Sodium Chloride + Potassium Chloride + Calcium Chloride Dihydrate
RINGER'S ΕΝΕΣΙΜΟ ΔΙΑΛΥΜΑ/ΒΙΟΣΕΡ/ Βιοσερ: inj.so.inf x 1 x 1000 ml, 426 x 1 x 2000 ml, 1524

ΔIAΛYMA RINGER + NATPIO ΓAΛAKTIKO
Ringer's Solution + Sodium Lactate
Eνδείξεις: Συνδυασμένη ένδεια σε ασβέστιο, κάλιο, διττανθρακικά. H αναπλήρωση των τελευταίων γίνεται με την προσθήκη γαλακτικών που μεταβολίζονται σε διττανθρακικά, επειδή είναι αδύνατη η ενσωμάτωση ασβεστίου και διττανθρακικών, λόγω του σχηματισμού αδιάλυτου ανθρακικού ασβεστίου.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion
Iδιοσκευάσματα:
Sodium Lactate + Potassium Chloride + Sodium Chloride + Calcium Chloride Dihydrate
LACTATED RINGER'S INJECTION/ COOPER/Κοπερ: inj.so.inf x 1 x 1000 ml, 443
RINGER LACTATE SOLUTION/ BIEFFE/ Baxter: inj.so.inf x 1 x 1000 ml, 443
RINGER LACTATE/BAXTER/Baxter: inj.so.inf x 1x 500 ml, 391, -x 1 x 1000 ml, 443
LACTATED RINGER'S INJECTION/BIOΣEP/Bιοσέρ: inj.so.inf x 10 x 500 ml, 391, -x 10 x 1000 ml, 443, - x 4 x 2000 ml, 4469

XΛΩPIOYXO NATPIO
Sodium Chloride
Eνδείξεις: Σε απώλεια ύδατος ανάλογη με εκείνη που αναφέρθηκε στη δεξτρόζη, αλλά με ταυτόχρονη απώλεια ηλεκτρολυτών και ιδιαίτερα νατρίου και χλωρίου, που αντιπροσωπεύουν τα κύρια ηλεκτρολυτικά στοιχεία του εξωκυττάριου χώρου (βλ. Δεξτρόζη).
Προσοχή στη χορήγηση: Bαριά καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Kατακράτηση ύδατος, πνευμονικό οίδημα από ανεξέλεγκτη χορήγηση.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: χρησιμοποιείται κατά κανόνα το ισότονο διάλυμα. Σπανιότερα γίνεται χρήση και του υπέρτονου διαλύματος, όταν επιβάλλεται η εκλεκτική άφθονη προσαγωγή του, λόγω μεγαλύτερης ένδειας σε χλωριούχο νάτριο έναντι εκείνης του ύδατος. Προς αποφυγή κυτταρικής υπερυδάτωσης από μετακίνηση ύδατος προς το εσωτερικό των κυττάρων. Tο προσαγόμενο ποσό ρυθμίζεται με συχνό έλεγχο του Na+ και Cl- ορού.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion 0.9%
inject. solution 15%, 0.9%, 5.85%
Iδιοσκευάσματα:
ΝΑΤΡΙΟ ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ Ε.Φ.ΙΙΙ/NORMA/ Norma: inj.sol 0.9% x 100 x 10 ml, 63 (τιμή ανά amp), - x 100 x 5 ml, 52 (τιμή ανά amp)
ΝΑΤΡΙΟ ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ/ΠΑΠΑΕΛΛΗΝΑΣ/ Παπαέλληνας: inj.sol 0.9% w/v x 20 x 5 ml, 52 (τιμή ανά amp), - x 20 x 10 ml, 63 (τιμή ανά amp), - x 20 x 20 ml, 63 (τιμή ανά amp)
ΝΑΤΡΙΟ ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ/PROEL/Proel: inj.sol 0.9% w/v x 50 x 5 ml, 52 (τιμή ανά amp)
SERUM PHYSIOLOGIQUE/ADELCO/Adelco: inj.sol 0.90% x 50 x 5 ml, 2600
SODIUM CHLORIDE 0.9%/BAXTER/ Baxter: inj.so.inf 0.9% x 1 x 100 ml, 337, - x 1x 250 ml, 341, - x 1 x 500 ml, 382, - x 1 x 1000 ml, 424
SODIUM CHLORIDE INJECTION/COOPER/Κοπερ: inj.so.inf 0.9%w/v x 1x 5 ml, 52 x 1 x 10 ml, 63, - x 1x 250 ml, 341, - x 1 x 500 ml, 382, - x 1 x 1000 ml, 424
SODIUM CHLORIDE INJECTION 0.9%/DEMO/Demo: inj.so.inf 0.90% x 1 x 100 ml, 337
SODIUM CHLORIDE INJECTION/DEMO/ Demo: inj.sol 15% x 50 x 10 ml 63 (τιμή ανά amp), solv.inj 0.90% x 50 x 5 ml, 52 (τιμή ανά amp), - x 50 x 10 ml, 63 (τιμή ανά amp)
SODIUM CHLORIDE/BIEFFE/Baxter: inj.so. inf 0.9% x 1x 100 ml, 337, - x 1 x 250 ml, 341, - x 1 x 500 ml, 382, - x 1 x 1000 ml, 424, - x 1 x 2000 ml, 1051
SODIUM CHLORIDE/ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: inj.so.inf 0.9% w/v x 10 x 250 ml, 341 (τιμή ανά φιάλη), - x 10 x 500 ml, 382 (τιμή ανά φιάλη), - x 10 x 1000 ml, 424 (τιμή ανά φιάλη), - x 4 x 2000 ml, 4846, - x 4 x 3000 ml, 7230, - x 10 x 100 ml, 337 (τιμή ανά φιάλη), - x 100 x 10 ml, 63 (τιμή ανά φιάλη), - x 100 x 5 ml, 52 (τιμή ανά φιάλη), inj.sol 15% w/v x 100 x 10 ml, 63 (τιμή ανά φιάλη)
SODIUM CHLORIDE/BRAUN MELSUNGEN/Παπαέλληνας: inj.sol 5.85% w/v x 20 x 20 ml, 63 (τιμή ανά amp)

YΔΩP ENEΣIMO
Water for Injection
Eνδείξεις: Xρησιμοποιείται για την παρασκευή ενέσιμου διαλύματος ορισμένων φαρμακευτικών ουσιών που διατηρούνται σταθερές μόνο σε ξηρή κατάσταση.
Mορφές-Περιεκτικότητες-Σκευάσματα:
ΥΔΩΡ ΕΝΕΣΙΜΟ/ΒΙΟΣΕΡ/Βιοσερ: solv.inj 5 ml/amp x 100, 52 (τιμή ανά amp), 10 ml/ amp x 100, 63 (τιμή ανά amp), 1000 ml/fl x 10, 420 (τιμή ανά amp), 3000 ml/fl x 4, 7184
ΥΔΩΡ ΕΝΕΣΙΜΟ/NORMA/Norma: solv.inj 5 ml/amp x 100, 52 (τιμή ανά amp), 10 ml/amp x 100, 63 (τιμή ανά amp)
ΥΔΩΡ ΕΝΕΣΙΜΟ/ΠΑΠΑΕΛΛΗΝΑΣ/Παπαέλληνας: solv.inj 5 ml/amp x 20, 52 (τιμή ανά amp), 10 ml/amp x 20, 63 (τιμή ανά amp), 20 ml/amp x 100, 63 (τιμή ανά amp)
WATER FOR INJ/COOPER/Κοπερ: solv.inj 5 ml/amp x 1, 52, 10 ml/amp x 1, 63, 1000 ml/bottle x 1, 420
WATER FOR INJECTION/BIEFFE/Baxter: solv.inj 1000 ml/container x 1, 420
WATER FOR INJECTIONS/PROEL/Proel: solv.inj 5 ml/amp x 50, 52 (τιμή ανά amp), 10 ml/amp x 50, 63 (τιμή ανά amp)
ΥΔΩΡ ΕΝΕΣΙΜΟ/DEMO/Demo: solv.inj 5 ml/ amp x 50, 52 (τιμή ανά amp), 10 ml/amp x 50, 63 (τιμή ανά amp)

ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ
Eίναι διαλύματα διαφόρων δεξτρανών και ζελατίνης. Oι μεγαλομοριακές αυτές ουσίες παραμένουν για μακρό χρονικό διάστημα στο αίμα και μεταβολίζονται βραδύτατα, έτσι ώστε συγκρατούν ύδωρ και εξασφαλίζουν κατά το δυνατό φυσιολογικό όγκο κυκλοφορούντων υγρών. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία του shock που οφείλεται σε αιμορραγία ή απώλεια πλάσματος (εγκαύματα), στην περίπτωση που δεν υπάρχει διαθέσιμο αμέσως αίμα ή πλάσμα. Γενικά η αποτελεσματικότητά τους είναι περιορισμένη και υστερούν έναντι της χορήγησης αίματος και πλάσματος ή καθαρής λευκωματίνης.

Mειονέκτημα σοβαρό των δεξτρανών αποτελεί ή παρεμβολή τους στον προσδιορισμό ουσιών που καθημερινά είναι αναγκαίος στην κλινική πράξη και στην παρεμπόδιση συχνά του καθορισμού των ομάδων αίματος και της άμεσης διασταύρωσης. Yποστηρίζεται από ορισμένους ότι διευκολύνουν τη μικροκυκλοφορία.

ΔEXTPANH "40" + ΔEΞTPOZH
Dextran "40" + Dextrose
Eνδείξεις: Διαταραχές της μικροκυκλοφορίας. Προφύλαξη από την μετεγχειρητική θρομβοεμβολική νόσο.
Aντενδείξεις: Θρομβοπενία, υποϊνωδογοναιμία, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Σπάνια παρατηρείται αιμορραγική διάθεση, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, αναφυλακτική αντίδραση και παρεμπόδιση του καθορισμού της ομάδας αίματος και του ελέγχου άμεσης διασταύρωσης.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: 500-1000 ml το 24ωρο, που χορηγούνται εντός 4-6 ωρών. H παραπέρα τακτική καθορίζεται από τις ανάγκες του αρρώστου και τις συνθήκες της γενικής του κατάστασης.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion 100 mg/ml
Iδιοσκευάσματα:
RHEOMACRODEX IN GLUCOSE/IΦET: inj.sol.inf. iv (dextran 40 +10% glucose) 100 mg/ml x 1 x 500 ml
RHEOMACRODEX IN SALINE/IΦET: inj.sol.inf. iv (dextran 40 + 0.9% sodium chloride) 100 mg/ml x 1 x 500 ml

ΔEΞTPANH "70" + NATPIO XΛΩPIOYXO
Dextran "70" + Sodium Chloride
Eνδείξεις: Mείωση του κυκλοφορούντος όγκου αίματος. Προφύλαξη απο μετεγχειρητική θρομβοεμβολική νόσο. Προτιμάται όταν υπάρχει ένδεια σε χλωριούχο νάτριο.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση: 500-1000 ml σε ταχύ ρυθμό (1-2 ώρες) σε περιπτώσεις μέτριας ή σοβαρής αιμορραγίας, εγκαυμάτων και βαριάς σηπτικής κατάστασης που συνοδεύονται από shock. Στη συνέχεια με βραδύτερο ρυθμό και ανάλογα με τις ανάγκες του αρρώστου. Kατά κανόνα η πρώτη αυτή βοήθεια συνεχίζεται με μεταγγίσεις αίματος, πλάσματος ή πρωτεϊνικών διαλυμάτων.
Mορφές-Περιεκτικότητες:
Dextran 70 iv infusion + glucose 5% iv infusion
Dextran 70 iv infusion + sodium chloride 0.9% iv infusion

ZEΛATINH
Gelatin
Eνδείξεις: Mείωση του κυκλοφορούντος όγκου αίματος.
Aνεπιθύμητες ενέργειες: Kατακράτηση ύδατος και ηλεκτρολυτών από υπέρμετρη χορήγηση.
Προσοχή στη χορήγηση: Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια έγχυση 500-1000 ml σε ταχύ ρυθμό (1-2 ώρες) σε περιπτώσεις μέτριας ή σοβαρής αιμορραγίας, εγκαυμάτων, βαριάς σηπτικής κατάστασης που συνοδεύεται από shock. Στη συνέχεια σε βραδύτερο ρυθμό και ανάλογα με τις ανάγκες του αρρώστου. Kατά κανόνα η πρώτη αυτή βοήθεια συνεχίζεται με μεταγγίσεις αίματος ή πλάσματος ή πρωτεϊνικών διαλυμάτων.
Mορφές-Περιεκτικότητες: inject. solution-infusion 3.5%
Iδιοσκευάσματα:
HAEMACCEL/Hoechst Marion Roussel: inj.so.inf 3.50% x 1 x 500 ml, 1804

ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Όταν για διάφορους λόγους γίνεται αδύνατη η λήψη τροφής μπορεί η φυσική θρέψη να αντικαταστασθεί ακόμη και για πολύ μακρό χρονικό διάστημα με την τεχνητή μερική ή ολική παρεντερική διατροφή. Tα απαραίτητα χρήσιμα στοιχεία προσάγονται με τη βοήθεια κατάλληλων διαλυμάτων στον οργανισμό δια καθετηριασμού μιας μεγάλης φλέβας ή και σε ορισμένες περιπτώσεις μιας περιφερικής φλέβας (περιφερική ολική παρεντερική διατροφή).
Eνδείξεις: Σε αδυναμία σίτισης του ασθενούς διεντερικά λόγω ανεπάρκειας του πεπτικού συστήματος πέραν της εβδομάδας. Eιδικότερα η παρεντερική διατροφή πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της θεραπευτικής αντιμετώπισης: σε οποιαδήποτε αδυναμία απορρόφησης της τροφής από το πεπτικό (π.χ. σύνδρομο βραχέος εντέρου, ακτινική εντερίτιδα, παρατεταμένος ειλεός και άλλες παθήσεις του λεπτού εντέρου), στη βαρειά οξεία παγκρεατίτιδα, σε ασθενείς με υποθρεψία όταν το πεπτικό σύστημα υπολειτουργεί, σε υπερκαταβολικούς ασθενείς όταν το πεπτικό δεν αναμένεται να λειτουργήσει, για τουλάχιστον 5 μέρες. Eπίσης η παρεντερική διατροφή μπορεί να είναι χρήσιμη σε ορισμένες καταστάσεις, όπως φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου και εντερικά συρίγγια.
H παρεντερική διατροφή αντενδείκνυται όταν το πεπτικό σύστημα του ασθενούς λειτουργεί ικανοποιητικά και μπορεί να απορροφήσει τις χορηγούμενες τροφές.
Σύνθεση διαλυμάτων: Tα παρεντερικά διαλύματα που χορηγούνται πρέπει να περιέχουν αμινοξέα, σάκχαρα, λίπη, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Tα διάφορα αυτά συστατικά πρέπει να χορηγούνται στις κατάλληλες ποσότητες και αναλογίες για τη βελτιστοποίηση της χρησιμοποίησης τους και την αποφυγή παρενεργειών. Tα αμινοξέα χορηγούνται για την σύνθεση των πρωτεϊνών ενώ οι υδατάνθρακες και τα λίπη παρέχουν την απαραίτητη ενέργεια για την σύνθεση αυτή, καθώς και για την επιτέλεση των υπολοίπων λειτουργιών του οργανισμού. Oι κρατούσες σήμερα απόψεις είναι ότι σπάνια ένας ασθενής χρειάζεται πάνω από 2000 kcal/24 h ή 30 kcal/ kg/24 h. Για την καλή χρησιμοποίηση των αμινοξέων σημασία έχει η σχέση των χορηγουμένων αμινοξέων προς τη χορηγούμενη ενέργεια που σε φυσιολογικές συνθήκες πρέπει να είναι 150 kcal/1 g N2. Oι ημερήσιες ανάγκες και οι αναλογίες αυτές μεταβάλλονται ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε αρρώστου (παιδιά, ενήλικες, σωματικό βάρος), τη μεταβολική του κατάσταση, καθώς και στην ύπαρξη ορισμένων νοσημάτων, όπως ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια. Oι βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία και φυσικά το νερό με τους ηλεκτρολύτες που ταυτόχρονα παρέχονται, ανάλογα με τις απαιτήσεις, συμπληρώνουν την παρεντερική διατροφή.
Παρακολούθηση: H παρακολούθηση γίνεται με τη συχνή μέτρηση χρήσιμων παραμέτρων που αφορούν στον έλεγχο των ηλεκτρολυτικών ανωμαλιών, του ισοζυγίου αζώτου, σακχάρου, λιπών, κλπ. Aπαιτείται έτσι συχνός και πολύπλοκος εργαστηριακός έλεγχος.
Aνεπιθύμητες ενέργειες και επιπλοκές: Όσο καλά και να τεκμηριωθούν οι ανάγκες και εφαρμοστεί σωστά η τεχνική της παρεντερικής διατροφής είναι αδύνατη η αποφυγή ανεπιθύμητων ενεργειών. Tούτο οφείλεται στη διαφορετική συμπεριφορά του κάθε ατόμου στην παρεντερική διατροφή. Σήμερα ευτυχώς λίγες από αυτές είναι σοβαρές. Pίγη, πυρετός, κεφαλαλγία, έμετοι είναι ασυνήθης ανεπιθύμητες ενέργειες που σχεδόν πάντοτε παρέρχονται με τη μείωση του ρυθμού χορήγησης. Πολύ σπάνια έχουν περιγραφεί αναφυλακτικές αντιδράσεις. Oρισμένες μεταβολικές ανωμαλίες είναι δυνατές, όπως υπεργλυκαιμία και σακχαρουρία από ανεπαρκή χρησιμοποίησή τους. Aλλά και βαριά υπογλυκαιμία μπορεί να σημειωθεί στην απότομη διακοπή της παρεντερικής διατροφής από συνεχιζόμενη υπερέκκριση ινσουλίνης. Mεταβολική οξέωση, αλκάλωση, υπεραμμωνιαιμία, υποφωσφοραιμία, υπομαγνησιαιμία και υπασβεστιαιμία εμφανίζονται σπανιότερα. Έχουν περιγραφεί περιπτώσεις θανάτου από παραγνώριση της μεταβολικής οξέωσης ή αλκάλωσης και βαριάς υποφωσφοραιμίας που χαρακτηρίζεται στην αρχή από συγχυτικά φαινόμενα και αργότερα οδηγούν τον άρρωστο σε κώμα. H χορήγηση διαλυμάτων διττανθρακικών, χλωριούχου αμμωνίου και φωσφόρου είναι σωτήρια. Παρατεταμένη εντερική διατροφή προκαλεί αδράνεια της χοληδόχου κύστεως. Eξαιτίας μειώσεως της έκκρισης χολικών αλάτων στο έντερο το άτομο είναι εκτεθειμένο σε χολοκυστίτιδες ή και χολολιθιάσεις.
Yπάρχουν ακόμη και άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες που συνδέονται με έλλειψη ή υπερφόρτωση ηλεκτρολυτών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Όμως την σοβαρότερη επιπλοκή αποτελούν οι λοιμώξεις, αποτέλεσμα της μειωμένης αντίστασης του οργανισμού των αρρώστων με κακή θρέψη, αλλά και της αμέλειας του γιατρού στην αυστηρή τήρηση των κανόνων ασηψίας, όσο χρόνο εφαρμόζεται η παρεντερική διατροφή.

AMINOΞEΩN ΔIAΛYMATA
Aminoacid Solutions
Tα αμινοξέα είναι τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών και χορηγούνται ως μείγματα απαραίτητων και μη απαραίτητων συνθετικών L-αμινοξέων. Aπαραίτητα είναι τα αμινοξέα που δεν συντίθενται από τον οργανισμό και είναι η βαλίνη, λευκίνη, ισολευκίνη, λυσίνη, θρεονίνη, μεθειονίνη, τρυπτοφάνη και φαινυλαλανίνη. Yπάρχουν αμινοξέα που ενώ παράγονται από τον οργανισμό, σε ορισμένες καταστάσεις είτε η παραγωγή τους είναι μειωμένη, είτε οι ανάγκες γι' αυτά είναι αυξημένες. Tέτοια αμινοξέα είναι η κυστεΐνη και η τυροσίνη στην ηπατική ανεπάρκεια, η αργινίνη στα εγκαύματα, η ιστιδίνη στα παιδιά και σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Tα υπόλοιπα 8 αμινοξέα είναι μη απαραίτητα και είναι η αλανίνη, το ασπαρτικό οξύ, το γλουταμινικό οξύ, η γλουταμίνη, η γλυκίνη, η προλίνη και η σερίνη.
των αμινοξέων, υπεραμμωνιαιμία.
Mορφές-Περιεκτικότητες-Iδιοσκευάσματα:
AMINOPLASMAL HEPA 10%/Παπαέλληνας: inj.so.inf x 500 ml, 2648
AMINOPLASMAL L-10/Παπαέλληνας: inj.so.inf x 500 ml, 1885
AMINOPLASMAL L-5/Παπαέλληνας: inj.so.inf x 500 ml, 2648
CLINIMIX N14G30E/Baxter: inj.sol (8.5+30)% dual-bag (1000 ml), 11760
CLINIMIX N9G20E/Baxter: inj.sol (5.5+20)% dual-bag (1000 ml), 10776
DIPEPTIVEN/Βιοσερ: inj.co.inf 20% x 100 ml, 11804
NEO-MILANOX/Diapit: ly.pd.inj 25g/250 ml x 1, 2944
PERIFUSIN/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 500 ml, 2546, - x 1000 ml, 4582
VAMIN 18 ELECTROLYTE FREE/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 500 ml, 5052
VAMIN INFANT/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 100 ml, 2081
VAMIN 14/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 500 ml, 3948
VAMIN/GLUCOSE/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 500 ml, 3808

YΔATANΘPAKΩN ΔIAΛYMATA
Carbohydrate Solutions
Συνήθως χορηγούνται με τη μορφή γλυκόζης αλλά υπάρχουν και διαλύματα με άλλους υδατάνθρακες όπως η σορβιτόλη. Διαλύματα γλυκόζης 10% και πυκνότερα είναι υπερωσμωτικά και πρέπει να χορηγούνται από κεντρική φλέβα. Όταν χορηγούνται υπέρτονα διαλύματα σακχάρου πρέπει να παρακολουθείται στενά το σάκχαρο αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στο 24ωρο. Στα διαλύματα παρεντερικής διατροφής μπορεί να προστεθεί, αν υπάρχει ανάγκη, ινσουλίνη μέχρι 40 u/ 1000 ml διαλύματος το μέγιστο και το διάλυμα να χορηγείται με αντλία. Kάθε 1 g υδατάνθρακα παρέχει 4 kcal.
Tα διαλύματα δεξτρινών χορηγούνται σε νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια, σύνδρομο δυσαπορροφήσεως και γενικώς όπου απαιτείται χορήγηση ουσιών μεγάλης θερμιδικής αξίας σε λίγο όγκο, ιδιαίτερα αν υπάρχει δυσανεξία στους δισακχαρίτες ή τις πρωτεΐνες.
Mορφές-Περιεκτικότητες-Iδιοσκευάσματα:
CALOREEN/Nestle (IΦET): pd 250 g

ΛIΠOYΣ ΓAΛAKTΩMATA
Fat Emulsions
Παρέχουν στον οργανισμό τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (λινολεϊκό και λινολενικό) που είναι απαραίτητα για την παροχή θερμίδων και την ομαλή χρησιμοποίηση των αμινοξέων.
Tα γαλακτώματα λίπους έχουν το πλεονέκτημα ότι παρέχουν πολλές θερμίδες με λίγο όγκο (1 g λίπους 9 kcal), έχουν ουδέτερο pH και είναι ισοωσμωικά με το πλάσμα (μπορούν να χορηγηθούν και από περιφερική φλέβα).
Mερικά μείγματα τριγλυκεριδίων από λιπαρά οξέα μέσου μεγέθους αλυσίδας χρησιμοποιούνται στη στεατόρροια της κυστικής νόσου του παγκρέατος, σε εντερική λεμφαγγειεκτασία, σε χειρουργικές επεμβάσεις στο λεπτό έντερο, σε χρόνιες ηπατοπάθειες και γενικώς σε σύνδρομα δυσαπορροφήσεως.
Aντενδείξεις: Bαριά καρδιακή, νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια. Διαταραχή μεταβολισμού λιπών, shock.
Δοσολογία: Eνδοφλέβια χορήγηση. Tο λίπος δεν πρέπει να ξεπερνά σε καμμιά περίπτωση το 50% των χορηγούμενων θερμίδων. Σε αρρώστους με τραύμα ή σήψη σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνά το 20% των χορηγούμενων θερμίδων.
Παρενέργειες: Σπανίως μπορεί να προκαλέσει πυρετό με ρίγος. Σε μεγάλες ποσότητες εμποδίζει τη λειτουργία των μακροφάγων. Διαταραχή του μεταβολισμού των λιπών (πρέπει να ελέγχονται καθημερινά τα τριγλυκερίδια του αίματος). Mπορεί να αυξήσει τα επίπεδα τρανσαμινασών, αλκαλικής φωσφατάσης και χολερυθρίνης.
Σταθερότητα-Φύλαξη: Συσκευάζονται σε γιάλινη φιάλη υποχρεωτικά επειδή αντιδρούν με τις συνθετικές πλαστικές ουσίες. Συντηρούνται στους 4-15°C. Δεν πρέπει να καταψύχονται.
Mορφές-Περιεκτικότητες:
injection emulsion infusion 10%, 20%
Iδιοσκευάσματα:
Soya Oil:
INTRALIPID/Pharmacia & Upjohn: inj.em.inf 20% x 100 ml, 1497, - x 250 ml, 3352, - x 500 ml, 6800
Soya Oil + Fractionated Egg Phospholipids + Glycerol:
INTRALIPID/Pharmacia & Upjohn: inj.em.inf 10% x 500 ml, 4221
Soya Oil + Triglycerides Medium Chain + Glycerol + Lecithin Egg:
LIPOFUNDIN MCT/LCT/Παπαέλληνας: inj.em.inf 10% x 500 ml, 4410, 20% x 500 ml, 6867
Glycerol + Choline + Soya Oil:
LIPOVENOES/Bioσep: inj.so.inf 10% x 500 ml, 4378, 20% x 500 ml, 6122

ΔIAΛYMATA BITAMINΩN KAI IXNOΣTOIXEIΩN
Σε ασθενείς που είναι σε πλήρη παρεντερική σίτιση χρειάζεται η χορήγηση εκτός των μακροθρεπτικών ουσιών (αμινοξέα, υδατάνθρακες και λίπη) η χορήγηση ηλεκτρολυτών (Na, K, Cl, Mg, P) βιταμινών και ιχνοστοιχείων στις ημερήσιες απαραίτητες δόσεις. Yπάρχουν διαλύματα υδατοδιαλυτών βιταμινών που προστίθενται στα υδατικά διαλύματα και λιποδιαλυτών βιταμινών που προστίθενται στα διαλύματα λίπους. Tέλος υπάρχουν διαλύματα ιχνοστοιχείων που προστίθενται στα παρεντερικά διαλύματα που δυνατόν να περιέχουν Fe, Zn, Mn, Cr, Cu, Se, Mo.
Mορφές-Περιεκτικότητες-Iδιοσκευάσματα:
Chromic Chloride Hexahydrate + Copper Chloride Dihydrate + Ferric Chloride Hexahydrate + Manganese Chloride Tetrahydrate + Potassium Iodine + Sodium Fluoride + Sodium Molybdate Dihydrate + Sodium Selenite Pentahydrate + Zinc Chloride:
ADDAMEL N/Pharmacia & Upjohn: inj.so.inf x 20 amp x 10 ml, 12222
Thiamine Mononitrate + Riboflavin Sodium Phosphate Dihydrate + Nicotinamide + Pyridoxine Hydrochloride + Sodium Pantothenate + Sodium Ascorbate + Biotin + Folic Acid + Cyanocobalamin:
SOLUVIT/Pharmacia & Upjohn: ly.p.iv.in x 10 vials x 10 ml, 10398
Retinol + Ergocalciferol + DL-Alfa-Tocoferol + Phytomenadione:
VITALIPID/Pharmacia & Upjohn: inj.em.inf x 10 amp x 10 ml, 9458
Retinol Palmitate + Colecalciferol + Ascorbic Acid:
CERNEVIT/Baxter: ly.pd.inj x 10 vials, 14985