ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΛΥΣΙΜΑΤΟΣ ΧΕΡΙΩΝ (ΚΕΕΛΠΝΟ)

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα Υπ. Αριθμ. 351/8-6-1989 «Καθορισμός Επαγγελματικώνδικαιωμάτων πτυχιούχων του τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων», τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των ΤΕΙ καθορίζονται ως εξής:

Άρθρο 1 -Επαγγελματικά Δικαιώματα-
1. Οι πτυχιούχοι του τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων που φέρουν τον επαγγελματικό τίτλο «Νοσηλευτής-Νοσηλεύτρια» (παρ. 2, άρθρο 5 του Ν. 1579/85) αποκτούν ειδικές επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις σε όλο το φάσμα της γενικής νοσηλευτικής φροντίδας, ως πολυδύναμοι νοσηλευτές γενικών φροντίδων.
2. Οι νοσηλευτές έχουν δικαίωμα απασχόλησης είτε ως στελέχη νοσηλευτικών μονάδων, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι σε όλο το φάσμα παροχής νοσηλευτικών φροντίδων και ειδικότερα με τα εξής αντικείμενα και δραστηριότητες:
2.1. Νοσηλευτικές πράξεις που γίνονται με δική τους απόφαση και ευθύνη εκτέλεσης προς κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου σαν βιοψυχοκοινωνική οντότητα, στους τομείς υγιεινής, του ίδιου και του περιβάλλοντος του, ασφάλειας, άνεσης, υποβοήθησης οργανικών λειτουργιών, διατήρησης ισοζυγίων του.
2.1.1. Παροχή ολοκληρωμένης και εξατομικευμένης φροντίδας σε κλινήρεις αρρώστους όλων των ηλικιών, που πάσχουν από διάφορα νοσήματα.. 2.1.2. Λήψη νοσηλευτικών μέτρων και επίβλεψη ανάπαυσης και ύπνου. 2.1.3. Λήψη μέτρων για πρόληψη και φροντίδα επιπλοκών από μακροχρόνια κατάκλιση. 2.1.4. Κάλυψη των αδυναμιών αυτοφροντίδας. 2.1.5. Υποβοήθηση και φροντίδα λειτουργιών απέκκρισης εντέρου και ουροδόχου κύστης. 2.1.6. Λήψη νοσηλευτικών μέτρων για παραγωγή αναπνευστικής λειτουργίας. 2.1.7. Στενή παρακολούθηση αρρώστων για έγκαιρη διαπίστωση δυσχερειών ή επιπλοκών από τη νόσο, τις διαγνωστικές εξετάσεις και τα θεραπευτικά σχήματα. 2.1.8. Λήψη μέτρων για πρόληψη ατυχημάτων στο χώρο παροχής νοσηλευτικής φροντίδας. 2.1.9. Απομόνωση και δήλωση αρρώστου με λοιμώδες νόσημα. 2.1.10. Προθανάτια υποστήριξη και φροντίδα του αρρώστου και μεταθανάτια φροντίδα του αρρώστου, στο θάλαμο και υποστήριξη της οικογένειας. 2.1.11. Σίτιση αρρώστου με όλους τους τρόπους. 2.1.12. Εφαρμογή φυσικών μέσων για πρόκληση υποθερμίας και επισπαστικών. 2.1.13. Πληροφόρηση του αρρώστου και των οικείων σε θέματα που αφορούν:
♣τη λειτουργία του νοσοκομείου
♣ τη νομοθεσία των υπηρεσιών υγείας
♣ την εφαρμοζόμενη θεραπευτική αγωγή
2.1.14. Εκπαίδευση και παροχή βοήθειας στο άρρωστο με σκοπό την αυτοφροντίδα. 2.1.15. Εκπαίδευση και παροχή βοήθειας στους οικείους του αρρώστου με σκοπό τη συνέχιση της φροντίδας στο σπίτι
2.1.16. Φροντίδα και υποστήριξη αρρώστου και περιβάλλοντος όταν υπάρχει χρόνιο ή ανίατο νόσημα. 2.1.17. Βοήθεια στην επικοινωνία μεταξύ αρρώστου, οικογένειας, γιατρού, προσωπικού του νοσοκομείου άλλων κοινωνικών και κοινοτικών ιδρυμάτων και 2.1.18. Διενέργεια γραπτής και προφορικής ενημερωτικής επικοινωνίας με τα μέλη της υγειονομικής ομάδας και άλλους συναφείς Οργανισμούς. 2.1.19. Συνεργασία στο συντονισμό των ενεργειών για την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση. 2.2. Πράξεις σε απουσία γιατρού : 2.2.1. Εφαρμογή πρωτοκόλλου επειγουσών ενεργειών σε χώρους ή μονάδες όπου δεν είναι σπάνια προβλεπτά οξέα συμβάντα. 2.2.2. Εφαρμογή πρώτων βοηθειών. 2.3. Πράξεις μετά από γνωμάτευση γιατρού και εκτέλεση από τον νοσηλευτή.
Ο νοσηλευτής έχει την ικανότητα λόγω σπουδών και πρακτικής εμπειρίας να εκτελεί και τις πιο περίπλοκες πράξεις κατ’ εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος :
2.3.1. Μετρήσεις διαφόρων παραμέτρων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή. 2.3.2. Χορήγηση φαρμάκων από όλες τις οδούς. 2.3.3. Χορήγηση οξυγόνου με όλους τους τρόπους. 2.3.4. Πλήρης παρεντερική θρέψη. 2.3.5. Θεραπευτικά λουτρά. 2.3.6. Βρογχική παροχέτευση εκκρίσεων.
3. Οι νοσηλευτές έχουν δικαίωμα να :
3.1. Συμμετέχουν σε περίπτωση θεομηνιών και εκτάκτων αναγκών στην κοινή προσπάθεια για την αντιμετώπιση υγειονομικών προβλημάτων. 3.2. Συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων του συστήματος υγείας για τον καθορισμό της πολιτικής υγείας. 3.3. Καλύπτουν όλο το φάσμα της διοικητικής ιεραρχίας της σχετικής με τον τομέα της ειδικότητας τους, σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία. 3.4. Καθορίζουν τα κριτήρια της νοσηλευτικής φροντίδας σε όλα τα πλαίσια της νοσηλευτικής άσκησης. 3.5. Ασκούν κάθε άλλη επαγγελματική δραστηριότητα που εμφανίζεται στο αντικείμενο της ειδικότητας τους με την εξέλιξη της τεχνολογίας σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της κάθε φορά ισχύουσας νομοθεσίας. 3.6. Καλύπτουν τομείς νοσηλευτικών ειδικοτήτων, ελλείψει ειδικών νοσηλευτών αφού εκπαιδευτούν με ταχύρυθμα προγράμματα.
4. Οι πτυχιούχοι του αναφερομένου τμήματος απασχολούνται στην νοσηλευτική εκπαίδευση σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία..
Ακόμη έχουν το δικαίωμα να επισημαίνουν προβλήματα για έρευνα ή μελέτη και να τις διεξαγάγουν με σκοπό την προαγωγή της νοσηλευτικής επιστήμης και μεθοδολογίας.
5. Οι παραπάνω πτυχιούχοι ασκούν το επάγγελμα στο πλαίσιο των παραπάνω επαγγελματικών τους δικαιωμάτων μετά την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος που χορηγείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ

• Για την χορήγηση του αίματος ή των προϊόντων αυτού, πρέπει να συνοδεύεται το δείγμα αίματος του ασθενή από ένα δελτίο στο οποίο πρέπει να αναφέρονται τα παρακάτω. :
• Ονοματεπώνυμο και Πατρώνυμο ασθενούς
• Αριθμός Μητρώου-Κλινική
• Ημερομηνία και ώρα λήψης του αίματος
• Νόσημα από το οποίο πάσχει ο ασθενής, ιστορικό μεταγγίσεων στις οποίες αυτός έχει υποβληθεί
• Ιστορικό κυήσεων
• Αντιδράσεις σε προηγούμενες μεταγγίσεις
• Το είδος του ζητούμενου παραγώγου
• Την ποσότητα σε μονάδες
• Αν πρόκειται για χειρουργείο την ακριβή ημερομηνία της επέμβασης
• Να προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της μετάγγισης (μετάγγιση μόλις γίνουν οι εξετάσεις συμβατότητας, χωρίς συμβατότητα, επείγον μετάγγιση)
• Η αίτηση να φέρει την υπογραφή του γιατρού ολογράφως και ευανάγνωστα και όχι με μονογραφή
• Η αιμοληψία του δείγματος από τον ασθενή, να γίνεται πάντα στο κρεβάτι του και μετά από επιβεβαίωση των στοιχείων αυτού.
• Η σήμανση του σωληναρίου με ετικέτα γίνεται κατά την αιμοληψία και όχι όταν απομακρυνθούμε από τον ασθενή και πάντα από το άτομο που έκανε την αιμοληψία

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ

• Λήψη ζωτικών σημείων του ασθενή
• Επιβεβαίωση ότι έχει γίνει ο καθορισμός ομάδας αίματος και η δοκιμασία διασταύρωσης
• Χορήγηση του αίματος μέσα σε 20 λεπτά μετά την παραλαβή του από την τράπεζα αίματος
• Έλεγχος της φιάλης του αίματος για τυχόν φυσαλίδες, αλλοίωση της χροιάς και για θολερότητα, ή για ρωγμές και σκισίματα στην φιάλη που περιέχει το αίμα.
• Προετοιμασία του τον ασθενή για την φλεβοκέντηση ή έλεγχο του σημείου φλεβοκέντησης


ΣΤΑΔΙΟ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ

• Σύγκριση της ταυτότητας του αρρώστου με τα στοιχεία της φιάλης αίματος.
• Έλεγχος ημερομηνίας λήξης του αίματος, και επιβεβαίωση ότι η ομάδα αίματος του ασθενή είναι ίδια με αυτή της φιάλης που θα μεταγγιστεί, καθώς και αν φέρει την υπογραφή αυτού που έχει κάνει την διασταύρωση.
• Όταν ο ασθενής για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τα στοιχεία του τότε συμβουλευόμαστε έναν συνοδό, το διάγραμμα αλλά και τον φάκελο του ασθενή και εφαρμόζουμε την φιάλη πάντα παρουσία του θεράποντος γιατρού.
• Ο γιατρός αφού επιβεβαιώσει εκ νέου τα παραπάνω στοιχεία, πρέπει οπωσδήποτε να μονογράψει τη φιάλη του αίματος.
• Ενημέρωση του ασθενή για την διαδικασία που θα ακολουθήσει
• Βεβαιωθείτε για τα ζωτικά σημεία του ασθενή
• Εφαρμόστε την συσκευή μετάγγισης αίματος με άσηπτη πάντα τεχνική
• Αφαιρέστε τον αέρα από την συσκευή και αφού την συνδέσετε με τον ασθενή, ρυθμίστε για τα πρώτα 15 λεπτά τη ροή του αίματος στα 5 ml ανά λεπτό. Είναι απαραίτητη η παραμονή του νοσηλευτή κοντά στον άρρωστο που μεταγγίζεται για τουλάχιστον 15 λεπτά.
• Χορηγείτε το αίμα με βραδύτερο ρυθμό όταν πρόκειται για πολύ ηλικιωμένο ασθενή ή για βρέφη και πολύ μικρά παιδιά, ή όταν πρόκειται για άτομα με καρδιακό ή αναπνευστικό πρόβλημα..
• Απαγορεύεται η ταυτόχρονη χορήγηση αίματος με φάρμακα, ορό Dextroze 5% ή Lactated Ringer’s, Χημειοθεραπευτικά σκευάσματα, αντιβιώσεις κ.α.
• ΠΡΟΣΟΧΗ η χορήγηση αίματος γίνεται ΜΟΝΟ από νοσηλευτικό προσωπικό


ΣΤΑΔΙΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ


• Παρατηρείτε το άρρωστο και αναφέρεται αμέσως οποιαδήποτε δυσχέρεια παρουσιάζει
• Και το πιο ασήμαντο για άλλες περιπτώσεις σύμπτωμα μπορεί να σημαίνει πρόβλημα όταν εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της μετάγγισης.
• Οπωσδήποτε όταν ξεκινάει η μετάγγιση και ιδιαίτερα αν πρόκειται για άτομο που μεταγγίζεται για πρώτη φορά , ενημερώνουμε να μη φάει τίποτε κατά την ώρα της μετάγγισης ώστε αν παρουσιαστεί κάποια αλλεργία να είμαστε σίγουροι ότι οφείλεται στο αίμα και όχι σε φαγητό.
• Η λήψη ζωτικών πρέπει να επαναλαμβάνεται 20 λεπτά μετά την την έναρξη της μετάγγισης
• Καταγράψτε στο διάγραμμα του ασθενή και στη σωστή θέση και ημερομηνία την μετάγγιση και ενημερώστε την κάρτα νοσηλείας του, ( ονοματεπώνυμο ασθενή, αριθμός φιάλης, ομάδα αίματος ημερομηνία λήξης φιάλης, χρόνος χορήγησης, χρόνος λήξης μετάγγισης, ζωτικά σημεία πριν και μετά την μετάγγιση, οποιαδήποτε αντίδραση ή επιπλοκή)
• Αλλάξτε τη συσκευή μετάγγισης σε κάθε νέα φιάλη.
• Αναγράφετε την Κ.Φ.Π. σε αρρώστους με προβλήματα κυκλοφοριακής υπερφόρτωσης.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΤΥΕΛΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΤΥΕΛΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΥΡΩΝ 24ΩΡΟΥ

Είναι αναγκαίο να χρησιμοποιήσουμε την παρακάτω τακτική για να συλλέξουμε τα ούρα που συγκεντρώνονται στην κύστη μας μέσα σε 24 ώρες. Η συλλογή ολόκληρης της ποσότητα είναι πολύ σημαντική γιατί ο όγκος των ούρων χρησιμοποιείται στους υπολογισμούς.
Τα ούρα μαζεύονται σε ειδικά μεγάλα δοχεία (τουλάχιστον 2L) που πωλούνται από τα φαρμακεία και πρέπει να προμηθευτείτε την προηγούμενη ημέρα.
Πετάμε τα ούρα της πρώτης πρωϊνής ούρησης έτσι ώστε να ξεκινήσουμε τη μέτρηση των 24 ωρών με αδειανή κύστη και σημειώνουμε ακριβώς την ώρα.
Μαζεύουμε όλα τα ούρα κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, καθώς και της πρώτης πρωϊνής ούρησης της επόμενης ημέρας, ακριβώς την ίδια ώρα με την προηγούμενη.
Στη διάρκεια του 24ώρου φροντίστε να τα διατηρείτε σε δροσερό μέρος. Με την ίδια λογική μπορούμε να μαζέψουμε ούρα 12ώρου, 8ώρου ή 2ώρου

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΟΥΡΩΝ

Τα ούρα συλλέγονται σε αποστειρωμένο δοχείο, έπειτα από καλό πλύσιμο των έξω γεννητικών οργάνων με νερό και σαπούνι: • Μία γάζα αποστειρωμένη & τρίμμα πράσινου σαπουνιού • Μία γάζα αποστειρωμένη με water for injection ή φυσιολογικό ορό • Μία γάζα αποστειρωμένη στεγνή Καλό είναι να εξετάζονται τα πρώτα πρωινά ούρα, τα οποία θα πρέπει να λαμβάνονται στο μέσον της ούρησης και όχι μόλις αυτή αρχίσει. Τα ούρα πρέπει στη συνέχεια να αποσταλούν στο μικροβιολογικό εργαστήριο το συντομότερο δυνατόν, ειδάλλως πρέπει να διατηρηθούν στο ψυγείο (συντήρηση), αλλά για λίγες μόνο ώρες. Η καλλιέργεια, που θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση, χρειάζεται ένα έως δύο εικοσιτετράωρα για να ολοκληρωθεί και, εάν βρεθεί κάποιο μικρόβιο, ακολουθεί ο έλεγχος της ευαισθησίας στα διάφορα αντιβιοτικά.
ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΥΡΩΝ 24ΩΡΟΥ Είναι αναγκαίο να χρησιμοποιήσουμε την παρακάτω τακτική για να συλλέξουμε τα ούρα που συγκεντρώνονται στην κύστη μας μέσα σε 24 ώρες. Η συλλογή ολόκληρης της ποσότητα είναι πολύ σημαντική γιατί ο όγκος των ούρων χρησιμοποιείται στους υπολογισμούς. Τα ούρα μαζεύονται σε ειδικά μεγάλα δοχεία (τουλάχιστον 2L) που πωλούνται από τα φαρμακεία και πρέπει να προμηθευτείτε την προηγούμενη ημέρα. Πετάμε τα ούρα της πρώτης πρωϊνής ούρησης έτσι ώστε να ξεκινήσουμε τη μέτρηση των 24 ωρών με αδειανή κύστη και σημειώνουμε ακριβώς την ώρα. Μαζεύουμε όλα τα ούρα κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, καθώς και της πρώτης πρωϊνής ούρησης της επόμενης ημέρας, ακριβώς την ίδια ώρα με την προηγούμενη. Στη διάρκεια του 24ώρου φροντίστε να τα διατηρείτε σε δροσερό μέρος. Με την ίδια λογική μπορούμε να μαζέψουμε ούρα 12ώρου, 8ώρου ή 2ώρου.

ΓΕΝΙΚΗ ΟΥΡΩΝ

Αντίδραση (ΡΗ), χροιά, όψη, ειδικό βάρος, ίζημα Χημικοί χαρακτήρες Λεύκωμα, σάκχαρο, νιτρώδη, οξόνη, αιμοσφαιρίνη, ουροχολινογόνο, χολοχρωστικές Μικροσκοπική εξέταση Πυοσφαίρια, ερυθρά αιμοσφαίρια, επιθήλια, επιθήλια κύστεως, επιθήλια κατωτέρων ουροφόρων οδών, βλέννη, κύλινδροι υαλώδεις, κύλινδροι υαλοκοκκώδεις, κύλινδροι κοκκώδεις, κύλινδροι επιθηλιακοί, κρύσταλλοι ουρικού οξέος, κρύσταλλοι οξαλικού ασβεστίου, κρύσταλλοι ουρικού αμμωνίου, κρύσταλλοι εναμμωνίου φωσφορικού μαγνησίου, κρύσταλλοι φωσφορικού ασβεστίου, άμορφα ουρικά άλατα, άμορφα φωσφορικά άλατα, μικροοργανισμοί

ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ - ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Διαλύματα ονομάζονται όλα τα ομογενή μίγματα.

Σε ένα διάλυμα, διαλύτης ονομάζεται το συστατικό που είναι σε μεγαλύτερη αναλογία και διαλυμένες ουσίες όλα τα υπόλοιπα συστατικά του διαλύματος.


Σε ένα διάλυμα που βρίσκεται σε υγρή κατάσταση διαλύτης λέγεται το υγρό που βρίσκεται σε μεγαλύτερη αναλογία.


Σε κάθε διάλυμα η περιεκτικότητα μπορεί να εκφραστεί:

• Με την επί τοις εκατό κατά βάρος περιεκτικότητα , που δείχνει πόσα γραμμάρια διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε

100 γραμμάρια του διαλύματος π.χ. διάλυμα γλυκόζης 35% κ.β. σημαίνει ότι στα 500 γραμμάρια διαλύματος περιέχονται 175 γραμμάρια γλυκόζης (500*35/100)

• Με την επί τοις εκατό κατ’ όγκο περιεκτικότητα που δείχνει πόσα γραμμάρια διαλυμένης ουσίας περιέχονται σε

100 ml του διαλύματος π.χ. σε normal saline 0,9% κ.ο. σημαίνει ότι στα 250 ml διαλύματος περιέχονται 2,25 γραμμάρια sodium chloride (250*0,9/100)


Κρυσταλλοειδή διαλύματα είναι διαλύματα ηλεκτρολυτών ή οργανικών ενώσεων μικρού μοριακού βάρους που διαπερνούν εύκολα το ενδοθήλιο των αγγείων.


Κολλοειδή είναι διαλύματα μεγαλομοριακών ενώσεων, οι οποίες διαπερνούν δύσκολα ή καθόλου το ενδοθήλιο των τριχοειδών αγγείων.


Ισότονα ονομάζονται τα διαλύματα που έχουν την ίδια οσμωτική πίεση με αυτή του πλάσματος.

Υπότονα ονομάζονται τα διαλύματα που έχουν χαμηλότερη οσμωτική πίεση με αυτή του πλάσματος.

Υπέρτονα ονομάζονται τα διαλύματα που έχουν μεγαλύτερη οσμωτική πίεση με αυτή του πλάσματος.




Περιεκτικότητα διαλυτών

1 amp Nacl 15% περιέχει το 1ml / 2,5 meq

1 amp Kacl 10% περιέχει το 1 ml / 1,3 meq

1 amp CaCl υδροχλωρικό ασβέστιο 10% περιέχει 18 mg Ca

1 amp Ca γλυκονικό ασβέστιο 5% περιέχει 4,65 mg Ca

1 amp MgSo4 περιέχει το 1 ml / 20,4 mg

1 amp Ph περιέχει το 1 ml / 10 mg + 0,66 meq Na







Υπολογισμός σταγόνων διαλύματος ή φαρμάκου για ενδοφλέβια χορήγηση


Τύπος Υπολογισμού


ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ= ΟΓΚΟΣ ΣΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ/ΧΡΟΝΟΣ ΣΕ ΛΕΠΤΑ

Για να υπολογίσεις τον όγκο σε σταγόνες, χρειάζεται να γνωρίζεις πόσες σταγόνες του διαλύματος προς χορήγηση περιέχονται σε 1 ml. Η πληροφορία αυτή συνήθως αναγράφεται στη συσκευασία της συσκευής έγχυσης ορού. Ο όγκος σε ml στη συνέχεια πολλαπλασιάζετε με τον αριθμό των σταγόνων ανά ml για να μας δώσει τον όγκο σε σταγόνες. Παρόμοια για να βρεις τη συχνότητα σε λεπτά, χρειάζεται να μετατρέψεις την ώρα αρχικά σε λεπτά (60 λεπτά) & να πολλαπλασιάσεις με τον αριθμό των ωρών που θα πρέπει να διαρκέσει η χορήγηση του φαρμάκου ή του διαλύματος. Αδρά υπολογίζουμε ότι το 1 ml καθαρού υγρού περιέχει 20 σταγόνες & το 1 ml αίματος 15 σταγόνες.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Για να χορηγήσουμε 1 λίτρο φυσιολογικού ορού 0,9% σε 6 ώρες υπολογίζουμε ως εξής:

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ = 1.000 Χ 20 δηλαδή:
6 Χ 60

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ = 20.000 = 55.555555
360
Άρα περίπου στρογγυλοποιώντας τον αριθμό
56 σταγόνες το λεπτό.

Υπολογισμός σταγόνων διαλύματος ή φαρμάκου για ενδοφλέβια χορήγηση ηλεκτρονικά

Αν θέλουμε να υπολογίσουμε σε πόση ώρα θα δοθεί συγκεκριμένη ποσότητα διαλύματος με τη χρήση αντλίας ενδοφλέβιας χορήγησης εάν ρυθμίσουμε την αντλία να χορηγεί ορισμένες σταγόνες ανά λεπτό εφαρμόζουμε τον ίδιο πάλι τύπο:

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ = ΟΓΚΟΣ ΣΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ/ΧΡΟΝΟΣ ΣΕ ΛΕΠΤΑ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Πόσο χρόνο θα χρειαστούμε για να χορηγήσουμε 100 ml
Sodium bicarbonate εάν χορηγείται με συχνότητα 42 σταγόνες ανά λεπτό;

42 = __100 Χ 20________
ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΛΕΠΤΑ

Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ:

ΧΡΟΝΟΣ = 100 Χ 20 = 47.6 ΛΕΠΤΆ
42

Δηλαδή τα 100 ml θα έχουν χορηγηθεί σε χρόνο περίπου 48 λεπτών.

Ροβίθης Μ.

ΗΛΕΚΤΡΟΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑ - ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ

Μέσα στο πέρασμα των αιώνων πολλοί συγγραφείς, ερευνητές και φιλόσοφοι αναγνώρισαν την μοναδικότητα της τέχνης ως αντιφατική και διαφορετική από άτομο σε άτομο και από πολιτισμό σε πολιτισμό. Αναλογιζόμενος κάποιος τις θεωρίες που αναφέρθηκαν στην έννοια της τέχνης θα μπορούσε να επισημάνει ότι το κύριο ερώτημα όλων αυτών ήταν τι είναι ακριβώς τέχνη.

Στην νοσηλευτική αντίστοιχα η Nightingale (1859), αναφέρθηκε σε ποιότητες όπως η υγεία και η ομορφιά αναλύοντας τις μέσα από μία αισθητική προσέγγιση υποστηρίζοντας ότι, η νοσηλευτική αποτελεί τέχνη και πως αν είναι μορφή τέχνης απαιτεί την ίδια επίπονη αφοσίωση και προετοιμασία που απαιτεί και η εργασία ενός γλύπτη ή ενός ζωγράφου γιατί αυτό με το οποίο έχει να κάνει είναι το ζωντανό σώμα, το ναό του θεού και κατέληξε ορμώμενη από την αγάπη της για αυτήν να την χαρακτηρίσει όχι μόνο ως τέχνη αλλά ως την καλύτερη από τις καλές τέχνες.

Παρόλα αυτά η γνώση της νοσηλευτικής και η μελέτη της με όρους που χαρακτηρίζουν τις καλές τέχνες προϋποθέτει ένα σαφή ορισμό του τι ακριβώς είναι τέχνη τι είναι δηλαδή αυτό το γνώρισμα που χαρακτηρίζει ένα έργο ή μία δεξιότητα ως τέχνη.

Σύμφωνα με την Sheppard (1986) στοιχεία που καθορίζουν την τέχνη είναι η μίμηση, η έκφραση και η φόρμα. Η ίδια μίλησε επίσης και για την ποιότητα του ωραίου ως το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της τέχνης

Στην νοσηλευτική, η προσπάθεια να αναγνωρίσει τον εαυτό της ως τέχνη είναι αποτέλεσμα της αίσθησης ότι η ανθρωπιστική της φύση εξαιτίας της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας βρίσκεται σε κίνδυνο. Βέβαια, η δυσκολία να δοθεί ένας ακριβής ορισμός στο τι είναι τέχνη δυσκολεύει ακόμη περισσότερο κάθε προσπάθεια να αναλυθεί η νοσηλευτική μέσα από όρους που αφορούν την φιλοσοφία της τέχνης. Η δυσκολία αυτή διαφαίνεται στην άποψη που διατυπώθηκε από την Mallison (1993), ότι η νοσηλευτική όπως ο χορός ή ένας ζωγραφικός πίνακας δεν αποτελεί τέχνη που μπορεί να εκφραστεί με λέξεις. Είναι κατά ένα μέρος κίνηση και αίσθηση που μεταδίδεται μέσα από εκφράσεις του προσώπου, από χειρονομίες, μέσα από άγγιγμα σιωπές, χρονικές εναλλαγές και προθέσεις. Προσπάθειες να περιγραφεί και να εξηγηθεί με τον γραπτό ή τον προφορικό λόγο είναι σαν να κυνηγάς πεταλούδες, είναι πολύ πιο όμορφες κινούμενες στο περιβάλλον παρά παγιδευμένες σε κάποιο δίκτυ λέξεων…

Ας κάνουμε όμως έστω μία μικρή απόπειρα να εξερευνήσομε με τον λόγο την νοσηλευτική μέσα από όρους που αφορούν και χαρακτηρίζουν την τέχνη εφόσον ο λόγος αποτελεί το κύριο μέσο να προσεγγίσεις και να μεταδώσεις γνώσεις απόψεις και ιδέες σε μία αίθουσα συνεδρίων ανακαλύπτοντας αν όχι την εικόνα τουλάχιστον ένα μέρος του όλου που προκαλεί και αξίζει τον προβληματισμό μας.

Πολλά έργα τέχνης μιμούνται ή με την ευρύτερη έννοια αναπαριστούν στοιχεία του πραγματικού κόσμου. Για παράδειγμα ένας πίνακας του Constable άγγλου ζωγράφου των αρχών του αιώνα, όπως αυτός που βλέπετε (Hay Wain) εμφανίζει την πιστή απεικόνιση μίας αγγλικής εξοχής. Μέρος του ενδιαφέροντος και του θαυμασμού που εκφράζουν οι άνθρωποι μπροστά σε ένα τέτοιο έργο οφείλεται στο γεγονός ότι τους αρέσει να αναγνωρίζουν ένα μέρος που ήδη γνωρίζουν ως ίδιο με αυτό που δείχνει ο πίνακας του Constable.

Στην νοσηλευτική αντίστοιχα, η νοσηλεύτρια που ταΐζει ένα ασθενή με εγκεφαλικό ίσως προσπαθεί με ήρεμες κινήσεις που δείχνουν σιγουριά να τον ταΐσει τόσο αργά όσο χρειάζεται για να του δώσει τον χρόνο να καταπιεί ώστε να μην πνιγεί ή να μην λερώσει τα ρούχα του. Μιλώντας του μπορεί να ενσταλάξει στην καρδιά του ασθενή την ελπίδα και την αποφασιστικότητα που χρειάζεται για να επιτύχει μία γρήγορη ανάρρωση και να τον διδάξει ή να του δώσει τις πληροφορίες εκείνες που θα ανακουφίσουν και θα διώξουν το άγχος που προκαλεί η άγνοια για την ασθένειά του. Με το άγγιγμα της η νοσηλεύτρια, εκφράζει σιωπηρά ότι νοιάζεται για αυτόν με ένα μοναδικό τρόπο που τον βοηθάει ασυνείδητα να αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια του και να εκτιμήσει την εικόνα του εαυτού του. Η νοσηλεύτρια δηλαδή προβάλλει, μιμείται μία εικόνα ενός ιδεώδους υγείας που παρακινεί τον ασθενή να επιτύχει στο μέγιστο δυνατό βαθμό την ανεξαρτησία του

Παρόλα αυτά η μίμηση δεν αποτελεί το μοναδικό χαρακτηριστικό που προσδιορίζει την τέχνη. Σύμφωνα με την Sheppard, η έκφραση αποτελεί και αυτή μία από τις πηγές που ορίζουν τις αισθητικές αξίες. Ένας καλλιτέχνης εκφράζει συναισθήματα και προσπαθεί να μεταδώσει τα συναισθήματα αυτά στους αποδέκτες όποιοι και αν είναι αυτοί ακροατές ή θεατές. Στη νοσηλευτική έκφραση θα μπορούσε να είναι η αισιοδοξία η ιδέα της φροντίδας, ή η ιδέα της συμπαράστασης στον ασθενή. Όταν μία νοσηλεύτρια βρίσκεται δίπλα στον ασθενή δημιουργεί ένα περιβάλλον θεραπευτικό, μέσω της γλώσσας του σώματος, του αγγίγματος της,, της συζήτησης που έχουν οι δύο τους ή απλά μόνο με την φυσική της παρουσία δίπλα σε αυτόν, ως ακροατής των φόβων και των συναισθημάτων του. Ασήμαντα καθήκοντα όπως να τακτοποιήσει τα σεντόνια του ασθενή λαμβάνονται από τον ίδιο ως ενδείξεις φροντίδας και η νοσηλεύτρια δεν κάνει τίποτε άλλο από το να εκφράζει ασυνείδητα αγάπη, ενδιαφέρον ηρεμία, ελπίδα και φροντίδα για εκείνον.

Δεν αποτελεί όμως μόνο η έκφραση σημείο αναφοράς για να χαρακτηριστεί κάτι ως έργο τέχνης.

Ο συνδυασμός των υλικών, η διάρθρωσή τους σε μία πολυδιάστατη και περίπλοκη ενότητα η οποία εγείρει δυνατά συναισθήματα το χαρακτηριστικό δηλαδή της φόρμας σε μία αισθητική προσέγγιση της τέχνης παρουσιάζεται μέσα από την λογοτεχνία ως ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να σηματοδοτήσει την τέχνη και τα έργα της.

Ο θαυμασμός των ανθρώπων για το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου οφείλεται στην ομορφιά που αυτό αντιπροσωπεύει . Ομορφιά που αναλύεται στην ισορροπία των γραμμών και των σχημάτων και στην αρμονία των συνδυασμών σε κάθε λεπτομέρειά του που συνθέτει ένα σύνολο αισθητικής τελειότητας. Σύμφωνα με την Langer, η αρχή της φόρμας, του σχήματος δηλαδή, είναι ο τρόπος με τον οποίο κάτι συγκεντρώνεται σε ένα συμπαγές σύνολο που εκφράζει φανταστικά η ρεαλιστικά σύνολα σχέσεων μερών ή σημείων ή ακόμη και ποιοτήτων ή συμβάντων μέσα στο ίδιο το σύνολο που και αυτό με την σειρά του αναπαριστά κάποια άλλα σύνολα των οποίων τα στοιχεία έχουν ανάλογες σχέσεις.

Ένα μουσικό κομμάτι για παράδειγμα δημιουργείται μέσα από την σύμπραξη διαφορετικών μουσικών οργάνων και εμπεριέχει ρυθμό, μελωδία, και διαστήματα από σιωπές και νότες που συνθέτουν ένα σύνολο μία φόρμα τέχνης. Αντίστοιχα στην νοσηλευτική κάθε θεωρία και κάθε θεωρητικό μοντέλο φροντίδας αποτελεί με την ορολογία της τέχνης μία φόρμα. Θεωρίες νοσηλευτικές που διαφέρουν ανάλογα με των αριθμό των στοιχείων που περιέχουν και τις σχέσεις των στοιχείων αυτών, τα χαρακτηριστικά τους και την πολυπλοκότητα που παρουσιάζουν.

Μία άλλη διάσταση της τέχνης είναι η έννοια του ωραίου, αντιφατική και πολυδιάστατη ακολουθεί την διαφορετικότητα και την μοναδικότητα της αντίληψης του κάθε ατόμου. Σύμφωνα με πολλούς θεωρητικούς της τέχνης, ωραίο αποκαλούμε την απόλυτη αντίληψη που μας προκαλεί ευχαρίστηση. Απλός ορισμός της ομορφιάς που εμπεριέχει δύο απόψεις. Η μία , ότι τα όμορφα πράγματα δίνουν ευχαρίστηση και η άλλη, ότι όχι όλα τα πράγματα που δίνουν ευχαρίστηση θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως όμορφα αλλά μόνο εκείνα που προκαλούν ευχαρίστηση με την πρώτη ματιά.

Στην νοσηλευτική η άμεση αντίληψη, ή πρώτη δηλαδή ματιά είναι η έννοια της φροντίδας που αποτελεί την ψυχή της νοσηλευτικής πρακτικής.

Σε κάθε νοσηλευτική πράξη υπάρχει η ιδέα του ωραίου που είτε φανερώνεται μπροστά στα μάτια μας είτε παραμένει κρυμμένη πίσω από μικρά καθημερινά καθήκοντα. Η νοσηλεύτρια μεταμορφώνει όλα αυτά τα μικρά ασήμαντα πράγματα σε κυρίαρχα στοιχεία ομορφιάς έχοντας ως σκοπό όχι να θεραπεύσει αλλά να επουλώσει αν μπορούμε να αποδώσουμε έτσι την διαδικασία αυτή κατά την οποία μεταγγίζει στον ασθενή της δική της αντίληψη για την υγεία. Η έννοια της φροντίδας στην νοσηλευτική είναι αντίστοιχα η έννοια του ωραίου σε μία τέχνη μέσα από την οποία μοιράζεται και νοιάζεται μαζί με τον ασθενή για τον ίδιο τον ασθενή.

Στην τέχνη πολύ συχνά κάτι που αξίζει την εκτίμηση και τον θαυμασμό μας μπορεί να περάσει απαρατήρητο μέχρι να βρεθεί κάποιος, να εκτιμήσει την ομορφιά την οποία εμπεριέχει βλέποντας το από διαφορετική αντιληπτική προοπτική. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να προσέξει ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην νοσηλευτική. Όσο πιο καλή είναι μία νοσηλεύτρια στην εργασία της τόσο λιγότερο ένας παρατηρητής ή ακόμη και ο ίδιος ο ασθενής αναγνωρίζει με ακρίβεια τι είναι αυτό που έκανε εκείνη και δημιούργησε την πραγματική διαφορά.

Για παράδειγμα, μία νοσηλεύτρια που πλένει ένα ασθενή εκφράζει μία σιωπηλή τέχνη φροντίδας πολλές φορές αθέατη στο νόημα της ακόμη και στον ίδιο τον ασθενή. Η πράξη της αυτή περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από ένα απλοποιημένο μηχανιστικό καθήκον. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει βέβαια ότι η συγκεκριμένη πράξη θα μπορούσε να γίνει από τον καθένα όπως από μητέρες συγγενείς ή κάποιον άλλο. Όμως εδώ υπάρχει μία σημαντική διαφορά όταν μία δεξιοτέχνης νοσηλεύτρια επιτελεί αυτή την δραστηριότητα

Μέσα από την τέχνη της φροντίδας η νοσηλεύτρια αποκαθιστά την εμπιστοσύνη ανάμεσα σε εκείνη και τον ασθενή. Μπορεί με τις γνώσεις που κατέχει να παρατηρήσει σημάδια αθέατα για κάποιον που δεν διαθέτει την επαγγελματική της αντιληπτικότητα. Να ελέγξει την κινητικότητα του και την αντίληψή του για τον πόνο που πιθανόν βιώνει να κατανοήσει την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται να αναγνωρίσει σημεία ασθένειας ή ανάρρωσης στο σώμα και στην ψυχή του. Χρησιμοποιεί το χρόνο και τον χώρο, την φωνή, το άγγιγμα, την σιωπή και την έκφραση του προσώπου της για να απομακρύνει ήρεμα κάθε δυσανεξία του ασθενή επαναφέροντας σταδιακά μία αναγεννημένη οντότητα του που διαθέτει την θέληση να αποκτήσει αυτό που εκείνος θεωρεί υγεία..

Βέβαια κάθε αντικείμενο ή δεξιότητα τέχνης δεν είναι αποκομμένο και ανεξάρτητο από την εποχή και τις κοινωνικές συνθήκες μέσα από τις οποίες προέρχεται και αναπτύσσεται. Κάθε έργο τέχνης δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αντανάκλαση και το αποτέλεσμα της ανθρώπινης προσπάθειας που διαφοροποιείται και αναπτύσσεται μέσα από την χρονική στιγμή που το δημιούργησε. Στους ίδιους πολιτισμούς που δημιούργησαν τέχνη αναπτύχθηκε σταδιακά και η νοσηλευτική.

Η βελτίωση της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία η επίδραση μεγάλων θεωρητικών της νοσηλευτικής και η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιτάχυναν την ανάπτυξη της νοσηλευτικής. Ο πυρήνας της νοσηλευτικής, η τέχνη του θεραπεύω και νοιάζομαι για σένα κρυμμένη ή φανερή παρά τις εξελίξεις της τεχνολογίας παραμένει αναπόσπαστο και κυρίαρχο συστατικό του όλου που απαρτίζει αυτό που ονομάζουμε νοσηλευτική.

Ιστορικά οι νοσηλεύτριες ξεπέρασαν εμπόδια και αντιμετώπισαν προκλήσεις για να επιτύχουν τον ένα και μοναδικό τους στόχο. Η ομορφιά της τέχνης τους ήταν και είναι η αφοσίωση στο ανθρώπινο είδος και η προσπάθειά τους να διαμορφώσουν μία κοινωνία που το αγαθό της υγείας προσφέρεται σε όλους αυτούς που το έχουν ανάγκη.

Κάποιος ίσως ενδόμυχα τελικά παραδεχτεί ότι η αναζήτηση και η αποκατάσταση της υγείας στην νοσηλευτική όπως ανάλογα η αναζήτηση αυτού που ευχαριστεί στην τέχνη δεν είναι παρά η προσπάθεια από άλλη οπτική γωνία και των δύο να καλύψουν όλες τις ανάγκες και τις πλευρές της μοναδικότητας των ανθρώπων. Παρόλα αυτά είναι δύσκολο να συλλάβουμε την ολότητα της νοσηλευτικής σε μία ομιλία που είχε ως σκοπό να φωτογραφίσει την ομορφιά της μέσα από την ομορφιά της τέχνης παρά να αναζητήσει μία ξεκάθαρη απάντηση του τι τελικά είναι νοσηλευτική.

Κανείς ποτέ όπως αναφέρει η Donahue ιστορικός και θεωρητικός της νοσηλευτικής, με την πένα ή στον καμβά δεν θα μπορέσει να συλλάβει ολοκληρωτικά την αλήθεια της τέχνης και το πνεύμα της φροντίδας της νοσηλευτικής. Γιατί και τα δύο αναζητούν έκφραση.

Μ. Ροβίθης